Gabon

7 september 2013 t/m 21 september 2013

Een brug over de rivier brengt ons in Gabon. Vanaf de grens bij Eboro rijden we naar Bitam waar de immigratiedienst gevestigd is. Hier begint het spel met de Gabonese officials. Onderweg worden onze gegevens tot drie keer toe overgeschreven. Dit duurde bij elkaar zeker 2 uur! We gaan er maar niet te veel over schrijven maar zo langzamerhand is het niet leuk meer. De stoere mannetjes in uniform geven een gekleurd beeld van een land. Ze zijn onbekwaam en alleen maar op (smeer)geld uit. Gelukkig zijn de officials geen afspiegeling van de bevolking! De mensen hier zijn juist erg behulpzaam en vriendelijk. We rijden door naar Oyem. Het is hier groen en heuvelachtig en er zijn veel dorpjes onderweg. De weg is een prima onderhouden asfaltweg. In Oyem kunnen we bij een missiepost op een ruim grasland een plekje uitkiezen. We hebben een mooi uitzicht over de stad en staan vlak naast de katholieke zender Radio Maria. Niet helemaal ons repertoire maar toch! Hier maken we kennis met Abdoullah. Een man uit Senegal die als technicus bij de zender werkt. Hij is met een personenauto vanuit Senegal naar Gabon gereden. Ook best een uitdaging! Hij vertelt honderduit en neemt ons mee naar een winkeltje die gerund wordt door een landgenoot van hem. Het winkeltje doet ons inderdaad denken aan Senegal. De verkoper verscholen achter kippengaas en een klein luikje waar de spullen door aangegeven worden. We kopen wat brood en lopen met Abdoullah terug naar de auto. Omdat het een ideale plek is besluiten we nog een nacht te blijven. Bij missieposten vragen ze (bijna) nooit om geld voor het overnachten. Gebruikelijk is dan wel dat je een kleine donatie achterlaat. De volgende ochtend, na het zoeken van een persoon die de donatie in ontvangst kan nemen, rijden we door naar Mitzic. Iets voorbij de stad vinden we een plekje voor de nacht. Het is een oude houthakkersweg die niet meer in gebruik is. Hier nemen we de beslissing om niet naar de hoofdstad Libreville te gaan. We zien er de toegevoegde waarde niet van in en daarbij is het zeker 500 kilometer extra. Daarbij komt ook nog dat het geen feest is om in Afrikaanse steden te rijden en te verblijven. Verder dus richting het zuiden. Tot aan de plaats Lalara is de asfaltweg prima, maar daarna is de weg opgebroken. Er wordt hard gewerkt aan het verbeteren van de weg. Natuurlijk hier ook weer door de Chinezen. Iets voor de plaats Mayenne passeren we de evenaar. Hier gaan we een smalle, roestige brug over. We rijden over een stoffig kleipad door de dichte jungle. De bladeren zijn tot 2 meter hoog roodbruin gekleurd van het stof. Vlak voor Lope NP parkeren we Waggel een stuk van de weg op een heuvel. We hebben een schitterend uitzicht over een brede rivier. Het is een heerlijk rustige plek waar we twee dagen lang van genieten. Als we de brug over de rivier passeren, komen we in de plaats Lope en zijn we ook meteen in het Nationaal Park. De piste is een stuk slechter in het park. Als we een mooi plekje hebben gevonden komt er tegen de schemering een auto met een aantal rangers naar ons toe. We mogen hier niet overnachten omdat het te gevaarlijk is. Tegen betaling was het natuurlijk wel mogelijk! We pakken alles weer in en vinden een nieuw plekje voor de nacht 200 meter buiten het park. Hopelijk is het hier niet gevaarlijk! De volgende dag zijn we richting Lastoursville gereden. Ook hier wordt op diverse plekken hard gewerkt om de weg te verbeteren. De Chinezen werken hard en de Gabonese “medewerkers” zitten in de schaduw en kijken toe. In Lastoursville zijn we een paar dagen te gast bij de katholieke missiepost van pastoor Simple (was alles maar zo eenvoudig…). Een aardige pastoor uit de Centraal Afrikaanse Republiek. We hadden bedacht om hier de grote berg wasgoed maar eens weg te werken, maar helaas bleek dit niet zo simpel. De missiepost had geen water, er komt nog geen druppel uit de kraan! Een paar honderd meter verderop is gelukkig wel de dorpspomp. Pompen en sjouwen dus met emmers water. Na een paar dagen is alles weer wat schoner en gelukkig droog. We kunnen weer verder!

Richting Franceville dit keer. Een mooie asfaltweg door de heuvels met voornamelijk lage begroeiing. De waypoints die we van andere reizigers hadden bleken helaas niet bruikbaar. Het Poubara hotel was gesloten en volgens een spandoek was de eigenaar er vandoor zonder zijn medewerkers te betalen. Ook het Masuku hotel gaf problemen; de eigenaar was er niet en zijn personeel mag niet beslissen of wij er mogen staan. Uiteindelijk belanden we bij hotel Evoula Palace. Een hotel met een rij sterren dat nog niet helemaal klaar is. We kregen een plekje naast het hotel tussen de bouwmaterialen. Ook konden we hier van het internet gebruik maken. De Spaanse manager was erg behulpzaam. In het centrum doen we nog wat inkopen voor de komende tijd. Het is wel duur maar sommige dingen zoals water heb je gewoon nodig. Voor we Gabon verlaten hebben we nog twee hoogtepunten op het programma staan. Het eerste is Leconi NP. Het park is niet eenvoudig te vinden. Geen borden of wegwijzers. Een zandpad door een savannelandschap begroeid met lage bossen en dor gras komt uiteindelijk na 18 kilometer uit bij de poort van het nationaal park. Zoals alles in Afrika is ook de entreeprijs onderhandelbaar. We komen uit op 15.000 CFA (zo’n Euro 23) en hiervoor kunnen we twee nachten in het park blijven. Er zijn geen regels, geen plattegrond en geen wegwijzers. Doe wat je wil is het motto! Omdat er geen of weinig bomen staan kun je kilometers over de heuvels kijken. De eerste dag zien we een paar oryxen of te wel gemsbokken, een rennende vos en wat kleine bokjes. ’s Avonds parkeren we bovenop een heuvel en genieten van het uitzicht. De volgende dag zijn we alweer vroeg op pad en zien weer gemsbokken. Het lijkt wel of er altijd een paar op de uitkijk staan voor de grote kudde. De kudde zien we op een afstand. Het is een groep van zeker 100 dieren. Hoefafdrukken en sporen van zebra’s zien we volop, maar de beesten zelf helaas niet. We zien die dag nog wel hartebeesten, weer een vos, wat kleine bokjes en impala’s. Het waren een paar mooie en geslaagde safari-dagen!

De laatste stop voor de grens met Congo is de Leconi Canyon, een soort krater waarin een door erosie gevormd doolhof lijkt te zijn ontstaan. Bovenaan de kraterrand kun je kamperen met een fantastisch uitzicht. Af en toe komen er wat lokalen langs en we maken gezellig een praatje. Een mooie afsluiting van Gabon!

Gereden route Gabon, 7 t/m 21 september 2013 (1.088 kilometer)