Rwanda

23-06-2017 t/m 01-07-2017

In een gloednieuw en modern grenscomplex worden alle formaliteiten van zowel Tanzania als Rwanda vlotjes afgehandeld. We rijden het land van de duizend heuvels en de miljoen glimlachen binnen, zoals de regering van Rwanda hun land promoot…De tijd gaat een uur terug en we rijden weer rechts. Dat is dus weer even wennen. Vanuit Rusumo rijden we direct de bergen in. Het is steil en kronkelig. Gelukkig is het vandaag niet ver. Voor Kayonza ligt het Woman Opportunity Centrum (WOC) waar we de eerste nacht willen doorbrengen. Helaas rijden we het centrum voorbij en rijden we door naar Kayonza. We regelen wat geld en doen een poging om een simkaart met internettegoed aan te schaffen. Helaas keert Monique na ruim 1,5 uur zonder simkaart terug. Moe rijden we terug naar het WOC waar we via een steil pad naar een kampeerplek worden begeleid. Het is een krappe maar mooie plek met uitzicht over een groen dal en de bergen. Een prima plekje voor de nacht. Als we de volgende morgen opstaan is het opvallend stil. We horen geen geluid van de weg en ook in het centrum zien we niemand. Voor vertrek moeten we eerst de bewaker zoeken om het hek open te maken. In Kayonza blijken alle winkels gesloten en op straat is er niemand. Wat is er toch aan de hand? We rijden door naar de hoofdstad Kigali. Het enige verkeer dat we tegenkomen zijn taxibusjes. Een lange rij haalt ons in en deze zitten vol met schoolkinderen. Vlak voor Kigali is het ineens chaos en loopt het verkeer vast. In de stad blijken diverse straten afgesloten en andere straten zijn verboden voor vrachtwagens. We moeten via een alternatieve route motel Steps-Town zien te vinden. Waggel had het hier erg zwaar. Kigali is tegen steile hellingen gebouwd waar de DAF regelmatig in de eerste versnelling tegenop moest klimmen. Bij Steps-Town motel, door ons Steeps Town genoemd, parkeren we op de krappe en scheve parkeerplaats. Dit wordt onze slaapplaats voor de komende 2 nachten. Hier krijgen we ook te horen waarom het zo stil was op straat. Het is “Umuganda-day”. Op deze dag, eens per maand (de laatste zaterdag van de maand) moeten de burgers op zaterdagochtend klusjes ten behoeve van de gemeenschap uitvoeren. Het normale openbare leven ligt stil en er wordt van iedereen verwacht dat ze meehelpen met straten vegen, scholen bouwen en schilderen, bermen maaien, gaten in het wegdek repareren enz. enz. Er zijn veel mensen die helpen maar er zijn er ook die zich verstoppen in hun huizen tot 12.00 uur. In Kigali bezoeken we het genocide museum dat stilstaat bij de 1 miljoen vermoorde Tutsi’s in 1994. Erg aangrijpend en indrukwekkend en we zijn er stil van!

De volgende dag rijden we via de plaats Huye in het zuiden van Rwanda, door het Nyungwe NP naar de plaats Gataka. In het park zien we L’Hoest en Angolan Colobus apen langs de kant van de weg. Het park was voor ons een verademing, even geen mensen om ons heen! Rwanda is namelijk meer dan overbevolkt. De bergen zijn bezaaid met akkertjes en de wegen vol met wandelaars, fietsers, motortaxi’s, taxibusjes en vrachtverkeer. In de dorpen en steden is de maximale snelheid 40 kilometer per uur maar ook daar buiten is het zo druk en zijn er zoveel steile hellingen dat je niet eens sneller kunt rijden. In het park is het rustig. Geen mens te zien. Heerlijk! We hinderen niemand als we midden op de weg stoppen voor de aapjes. We hebben ze voor onszelf. Ook de koffie- en lunchstop doen we in het park zodat we ongestoord kunnen eten. We overnachten bij het beach hotel Ishara. Toen we eraan kwamen leek het er niet op dat we er konden overnachten. De toegangsweg naar de poort was overwoekerd en de poort zelf was veel te laag en te smal. Na een gesprek met de toegesnelde eigenaar en manager wordt ons een andere weg getoond. Buitenom naar het kampeerterrein aan het Lake Kivu. Het beviel ons zo goed dat we er maar 2 nachten zijn gebleven. We staan op een gravelveld met het meer direct beneden ons. We zijn alleen en genieten van het uitzicht over het meer en op de bergen van Congo (wat aan de overkant van het meer ligt). Na deze korte pauze vervolgen we de weg noordelijk langs Lake Kivu. We rijden eerst naar Kibuye waar we voor een kerk met een genocide gedenkplaats de nacht doorbrengen. Via Gisenyi rijden we naar Musanze. De nieuwe weg tussen Kibuye en Gisenyi is vrijwel helemaal af en dat scheelt vele kilometers omrijden. Er wordt nog hard aan de weg gewerkt maar het is een mooie route door de bergen en langs het meer. De uitzichten zijn schitterend. Onze laatste overnachting in Rwanda was een stukje zuidelijk van Musanza bij Red Rocks Cultural Centrum. Een fijne plek en de bedoeling was om 2 of 3 nachten te blijven maar dat plan veranderde toen we hoorden dat de volgende dag een muziekfestival op het terrein gehouden zou worden. Dit zou dag en nacht duren. We gaan dus snel verder. Op weg naar Oeganda!

Gereden route Rwanda, 675 kilometer