Verenigde Arabische Emiraten

01-06-2018 t/m 30-06-2018

Het is nogal onduidelijk voor hoe lang ons visum is afgegeven. De uiterst vriendelijk en behulpzame immigratie-beambte spreekt te weinig Engels om het ons te kunnen vertellen en de stempels in onze passen zeggen ook niks. Voor we in de VAE de weg op mogen, zijn we verplicht een aansprakelijkheidsverzekering te kopen voor de auto. 100 Euro per maand is best veel te noemen, maar veel andere keus is er niet. Twintig kilometer na de grens zoeken we, noordelijk van de plaats Sila, een plekje aan het strand van de Arabische Golf. We staan op een afgezet terrein. Er is zon, blauwe zee en strand. Het lijkt wel vakantie. We hebben het gehaald!!! In Sila vinden we een Spar supermarkt om onze voorraden wat aan te vullen. Na wat zoeken kunnen we ook een simkaartje kopen. We zijn dus ook weer bereikbaar. Het vullen van onze watertank was wat lastiger. Na her en der wat vragen, belanden we uiteindelijk bij een agrarisch servicebedrijf die ons wat water gunde. We blijven een paar dagen op het strand. Het is erg warm. Elke dag zien we temperaturen boven de 40 graden en dat al vanaf 8 uur ’s ochtends. Even acclimatiseren dus. Samen met de hoge luchtvochtigheid is het erg zweterig. De dagen in Sila hebben we gebruikt om de boel weer op te frissen, de was te doen en de administratieve achterstanden weg te werken. Dinsdag 5 juni zijn we richting het automuseum gereden. Dit ligt 45 km in de woestijn van Abu Dhabi. De rit ernaar toe is saai. Een totaal vlak, dor landschap met een rechte, nieuwe, vierbaansweg zonder verkeer. Vierbaans betekend hier vier banen heen en vier banen terug! We overnachten op de parkeerplaats bij de ingang van het museum. Na een rumoerige en zweterige nacht zijn we de volgende ochtend het museum gaan bezoeken. Buiten, in de brandende zon, staan de eerste bijzondere voertuigen op ons te wachten. Een hele grote Landrover, een overmaatse Jeep, een caravan in de vorm van een wereldbol en de grootste camper ter wereld. In het piramidevormige gebouw bevindt zich de rest van de collectie van de sjeik. Meer dan 200 voertuigen staan hier opgesteld. Een afwisselende collectie van antieke auto’s tot vrachtwagens. Het is moeite van de omweg waard geweest.

Als we richting Abu Dhabi rijden worden we geconfronteerd met de vele restricties voor vrachtwagens. Diverse snelwegen zijn verboden voor vrachtverkeer en op andere wegen mag slechts op gezette tijden worden gereden. Normaal gesproken letten we niet erg op deze borden maar als het borden > 3,5 ton zijn, komen ook wij er helaas niet onderuit! Om bij de Sheikh Zayed moskee te kunnen komen, moeten we een flink stuk omrijden en komen daar dus pas tegen de middag aan. Het is een groot, stralend wit, marmeren complex met vele koepels en zuilen. Erg mooi. We hebben helaas maar een kort bezoek kunnen brengen omdat de openingstijden vanwege de Ramadan, beperkt zijn. Na een nacht in Abu Dhabi rijden we naar het Yas Island wat o.a. bekend staat om het Formule 1 circuit en Ferrari World. Beide waren helaas gesloten vanwege de warmte en de Ramadan. Ook is hier een groot winkelcentrum met een Ikea. Dat moesten we natuurlijk even zien. Heel apart maar leuk om te zien. Bij de Carrefour slaan we weer flink wat boodschappen in. Heel erg prettig dat bij deze grote supermarkt alles weer te krijgen is! Op weg naar het emiraat Dubai moeten we stoppen omdat tussen 13.00 en 16.00 uur hier niet met vrachtwagens gereden mag worden. Bij een tankstation moeten we dus een paar uur wachten. Het is niet anders. Het is duidelijk dat men hier veel van regeltjes houdt. Een paar uur later parkeren we Waggel op het Al Sufouh strand in Dubai. Een mooie plek in de stad tussen het Palm-Island en de Burj Al Arab in. Maar ook hier helaas borden dat kamperen verboden is. Wat een getob. We spreken wat mensen en ze zeggen allemaal dat we niet weggestuurd zullen worden. Alleen de lokale campers worden geweerd. Toch een wat ongemakkelijke situatie. De locatie is perfect en we blijven er toch een paar dagen staan. De communicatie met thuis blijkt hier wat lastiger dan waar ook op deze reis. Bellen met Skype of Whatsapp is geblokkeerd en een VPN-verbinding is streng verboden en lost het probleem ook niet op. We gebruiken dus onze satelliettelefoon om te bellen en maken onze laatste belminuten op. Met het openbaar vervoer bezoeken we o.a. het grote winkelcentrums Mall of the Emirates. In dit, over-de-top winkelcentrum met alle dure en exclusieve merken, kun je zelfs skiën! Al bij de ingang zien we de duurste auto’s staan. Bentley en Ferrari is hier heel normaal. Binnen is het marmer en overal goud wat er blinkt. Leuk om een keer gezien te hebben. Wij halen hier ons nieuwe carnet op wat door ADAC naar deze DHL vestiging is verstuurd.

Het voelt toch niet heel prettig om op dit strand te blijven staan, dus we besluiten naar een strand een paar kilometer verderop te gaan. Jumeirah is duidelijk de dure hoek van de stad. De Rolls Royce’s, Bentley’s, Porsche’s enz. zijn hier niet te tellen. We parkeren op een parkeerplaats naast een compleet vlak en aangeharkt, strand. Het is allemaal erg gemaakt, kunstmatig en nep eigenlijk hier. ’s Nachts komen tot erg laat de sportauto’s met veel kabaal een rondje over het parkeerterrein rijden. Gezien en gezien worden lijkt hier erg belangrijk. Geen plekje voor ons om langer te staan. We zijn maar weer terug gegaan naar Al Sufouh. Met tram, bus en metro bezoeken we de Dubai Mall. In dit winkelcentrum is een enorm aquarium, een tien meter hoge waterval en een schaatsbaan. Dit ook weer tussen de ontelbare winkels. Ook hier weer alles marmer en goud. Een groter contrast met Afrika kunnen we ons niet voorstellen! Alles in dit land lijkt nieuw. Alsof het land eerst is leeggemaakt, aangeveegd en toen pas opgebouwd is. Iets van de oude cultuur is nauwelijks te vinden. Er is duidelijk geen gebrek aan geld. Dat zie je aan de winkelcentrums en de enorme wolkenkrabbers zoals de Burj Khalifa, het 7-sterren hotel Burj Al Arab en Atlantis The Palm. Voor we richting Oman gaan hebben we nog een tijd op het strand bij het emiraat Sharjah gestaan. Hier ontmoeten we Anja en Ahmed die op loopafstand een mooi appartement hebben. Hij werkt in Dubai en zij komt regelmatig voor enkele maanden over. Het is een gezellig stel en we kletsen wat af! Op het parkeerterrein van het strand staat een moskee en een soort herenclub voor een select groepje Emirati. De mannen lopen er allemaal keurig en statig bij in hun kandora’s (wit katoenen loszittend kledingstuk) en zijn erg hulpvaardig. We krijgen thee en dadels aangeboden. Regelmatig koelen we ons af in de zee want het blijft erg warm en vochtig. Na ons verblijf in Sharjah zijn we verder naar het noorden gereden. Omdat we dachten dat ons visum maar 1 maand geldig was zijn we via de plaats Ras Al Khaimah naar de door de VAE van de rest van Oman gescheiden enclave Musandam gereden. Hier bleek dat we een 3-maands visum hadden. Maar we komen terug....