Turkije en transit Europa

06-04-2019 t/m 21-04-2019

Bij de plaats Dogubayazit zijn we Turkije binnengereden. Helaas worden we ook hier verwelkomt met grauw weer, lage temperaturen en regen. Onze eerste nacht in Turkije brengen we door in de bergen. Op de hellingen ligt nog volop sneeuw. We bezoeken het bijzondere en mooi gerenoveerde Isha Pashak paleis en genieten van de mooie omgeving. De volgende dag rijden we richting het Van meer en dat betekent dat we een pas over moeten van meer dan 2600 meter. De wegen zijn goed, schoon, breed en rustig. Maar naast de weg ligt de sneeuw hoger dan Waggel, zeker 4 meter! In de hoop op wat betere temperaturen houden we een wat zuidelijke route aan, richting Cappadocië. Na een paar dagen arriveren we in Goreme waar we op een vrijwel verlaten camping met een fantastisch uitzicht terecht komen. Maar ook hier is het nog altijd koud. ’s Avonds drinken we met drie andere overlanders (op motoren) ons eerste biertje sinds lange tijd in de warmte van ons comfortabele huis op wielen. Dit bijzondere natuurgebied staat bekend om zijn ballon tochten. ’s Morgens vroeg komen, 300 dagen van het jaar, vele heteluchtballonnen dit mooie gebied extra kleur geven. Helaas niet op de dagen dat wij er zijn!

Na twee nachten zijn we verder naar het westen gereden en zijn bij de plaats Lapseki met een ferry in 30 minuten naar het Europese deel van Turkije gevaren. Na nog een overnachting verruilen we op zondag 14 april Turkije voor Bulgarije. Het is nu slechts kilometers maken en nog dezelfde dag zijn we door Bulgarije naar Servië gereden. De dag daarna gaan we via Hongarije en Slowakije naar Tsjechië. Een route die vooral vertraagd wordt door het getob met de verplichte tolkastjes. De tolsystemen zijn in ieder land anders. Het in ontvangst nemen en het inleveren duurt soms uren! Op eerste Paasdag rijden we het zonovergoten Nederland binnen. De cirkel is rond!!!!

Alles kan ver weg zijn, maar niets is onbereikbaar.....

Gereden route totaal, 116.050 kilometer