Zuid Afrika deel IV en (nog een keer) Swaziland

1 september 2014 - Port Elizabeth, Zuid-Afrika

3 juli 2014 t/m 6 september 2014

Om het succes van ons vierjaarsvisum te vieren, hebben we besloten nog een keer naar het Krugerpark te rijden… Jammer van dit park is alleen dat de campsites van te voren gereserveerd moeten worden. Lastig als je niet precies weet waar je wanneer wilt zijn! Een groot aantal van de campsites is dan ook al volgeboekt en dus wordt het een wat korter verblijf dan we eigenlijk wilden. We bezoeken deze keer dus alleen het zuidelijke stuk...Vanuit Pretoria rijden we via Loskopdam en Lydenburg naar Hazyview. Hazyview is een wat grotere plaats een paar kilometer voor de ingang van de Phabeni poort van het Krugerpark. Hier zijn nog wat grote supermarkten waar we het nodige willen inslaan om de voorraden wat aan te vullen. We rijden naar een groot winkelcentrum waarvan het enorme parkeerterrein vrijwel vol bleek te staan. Ook in de supermarkt was het een gekkenhuis. Ongeveer vergelijkbaar met de kerstinkopen in Nederland. Er wordt gevochten om winkelwagentjes en de overvolle supermarkten waren bijna onbegaanbaar door de zwaarbeladen winkelwagentjes en graaiende mensen. Achteraf bleek dat vandaag de salarissen worden betaald en er moest dus gespendeerd worden. We hadden dit al vaker meegemaakt  en hadden dus wederom een slechte timing! We halen dus uiteindelijk ook alleen maar het hoognodige. De volgende ochtend vroeg melden we ons bij de ingang van het Krugerpark. Het is nog schemerig als we het park inrijden. Al snel komen we in het afgebrande gedeelte van het park terecht. Het ziet er vreselijk uit maar toch scharrelen er her en der wat dieren rond. De bedenkelijke reden om het hoge gras af te branden is om het “verse” groen een kans te geven. Naar ons idee ontzeg je de bodem zijn voedingsstoffen en laat je de zon de aarde nog sneller uitdrogen, maar waarschijnlijk zullen wij het wel verkeerd zien! Gelukkig is niet heel het park afgebrand en valt er nog veel te genieten. De vijf dagen in het park waren weer zo voorbij. Ook deze keer weer veel olifanten, luipaarden, hyena's, buffels, neushoorns, zebra’s enz. enz.  En dit keer ook nog verschillende keren leeuwen gezien. Het lijkt erop dat we hier vast nog een keer terugkomen! Als we via de Malelane poort het park verlaten rijden we al snel Swaziland binnen. In het Mlilwane NP mag je op eigen gelegenheid fietsen tussen de dieren door. Het park ligt in het heuvelachtige centrum van Swaziland.  De oostkant, waar we een paar maanden geleden zijn geweest, was vlak en er waren voornamelijk suikerrietvelden. De westkant echter heeft bergen en heuvels. Hier doet men aan bosbouw en je vindt er bananenplantages en grote boomgaarden met citrusvruchten. Mlilwane is een klein maar mooi park. Gevaarlijke roofdieren zitten hier niet maar om op de fiets tussen de gnoes, blesbokken en zebra’s door te rijden was toch ook wel weer een leuke ervaring! Helemaal zonder roofdieren is het hier ook weer niet. Bij een meertje lagen een paar hele forse krokodillen en de nijlpaarden zullen ook de vriendelijkste niet zijn geweest! De camping krijgt regelmatig bezoek van apen, nyala’s en zwijntjes. Al met al een fijne plek!

Mlilwane 1Mlilwane

Voor we Swaziland achter ons laten vullen we nog even de dieseltanks en rijden dan de Elephants Coast binnen. Een slecht zandpad brengt ons naar Sodwana Bay wat in het Isimangaliso NP ligt. We waren wat bezorgd over de camping; in onze reisgids stond dat dit de grootste camping van het zuidelijk halfrond zou moeten zijn en dat het er altijd druk is. Voorzichtig gingen we bij de receptie informeren. Het blijkt dat we de enige gasten zijn en dat met meer dan 350 plaatsen! De camping ligt aan het strand en het is duidelijk dat het walvissen-seizoen is. Enkele honderden meters op zee zien we fonteinen van walvissen en jonge walvissen springen. Hier kun je uren naar kijken, fantastisch! De volgende bestemming is het Hluhluwe Imfolozi NP. Van diverse kanten hadden we alleen nog maar positieve reacties over dit park gehoord. Blijkbaar waren onze verwachtingen wat te hoog want het viel ons wat tegen. Het begon al bij de receptie waar ze onze Wildcard niet wilden accepteren. Uiteindelijk, na een uur bakkeleien, ook wel weer goedgekomen maar eenmaal in het park bleek driekwart platgebrand te zijn. Wat een dramatisch gezicht! Het park leek wel leeg te zijn en veel wild hebben we niet gezien. Het viel ons daarom tegen. Misschien moeten we dit park een tweede kans geven, wie weet…Via St. Lucia en Richard’s Bay rijden we naar Salt Rock waar we met Marion en Walter (www.katonworldtour.bytw.de)  hebben afgesproken.  Ook zij reizen met een vrachtwagen en zijn enkele weken gelden per schip vanuit Azië in Zuid Afrika aangekomen. Samen een paar gezellige dagen doorgebracht en we zullen elkaar vast nog wel een keer ontmoeten! We vervolgen onze route naar het zuiden langs de kust tot aan Port Edwards. De bedoeling is om hier een paar dagen te blijven maar door de koude zeewind is het zelfs niet lekker om buiten te zitten. Dan maar weer verder landinwaarts. We hebben een mooie route door de bergen uitgezocht. De rit gaat door een relatief dun bevolkt gebied en een schitterend landschap. Via de plaatsen Kokstad-Matatiele-Mount Fletcher over de Naudes Nek richting Sterkstroom en dan via Dordrecht naar Cradock. De Naudes Nek pas ligt op 2600 meter en ook hier was het koud en guur. Omdat in dit gebied niet zo veel mensen wonen is het nog mogelijk te bushcampen. Ook wel weer eens lekker! Na een overnachting op de Naudes Nek wilde Waggel niet starten. Er bleek lucht in de brandstofpomp te zitten. Een vervelend probleem dat ons de komende dagen zou blijven achtervolgen. Na het vervangen en reinigen van de diverse filters vinden we een klein lekje in de brandstofleiding achter de dieseltank. Ook dit weer aangepakt en gelukkig blijkt het probleem hierdoor verholpen te zijn en heeft Waggel geen krimp meer gegeven! Na een overnachting bij de plaats Rossouw worden we wakker in een witte wereld. Het vriest dat het kraakt en er ligt overal sneeuw! Gingen we niet landinwaarts omdat het daar warmer zou zijn? Gelukkig komt het na enkele uren wel weer boven nul en dooit alles weg maar we hebben die dag nog diverse sneeuwbuien over ons heen gehad. Altijd fijn tijdens een bergrit door een bijna verlaten gebied! Uiteindelijk komen we na 6 dagen wintersport aan in het Mountain Zebrapark in Cradock. Het park ligt, zoals de naam al zegt, in een bergachtig gebied en hier komen o.a de mountain zebra’s voor. Erg mooie, stevig gebouwde zebra  met brede strepen en geen schaduwstrepen zoals de Burchell’s. Buiten deze zebra’s is er nog veel meer wild te zien zoals jakhalzen, steenbokken, black wildebeest, rode hartebeesten, kudu’s, blesbokken etc. etc.

Mountain zebraBurchell zebra

De volgende stop is de plaats Graaff Reinet en het aangrenzende park Camdeboo. We bezoeken hier de Valley of Desolation. We rijden een mooie weg op richting de top van de berg en zien bewust het bordje verboden voor boven 3,5 ton over het hoofd. Gelukkig geen probleem en op de top hebben we een prachtig uitzicht over de stad, de grillige pieken, pilaren en rotsformaties. De volgende dag gaan we door naar Addo Elephant Park. Dit park heeft al snel een plekje bij onze favorieten gekregen. Een mooi park met veel wild, goede voorzieningen en kundige en vriendelijke medewerkers. We blijven er 3 dagen voordat we doorrijden naar Port Elizabeth. Tijdens deze dagen werden we verrast door de vele olifanten, elanden (die we tot nu toe maar zelden zagen) en de leeuwen maakten het extra bijzonder. In PortElizabeth verrassen we Pete en Rose. We hebben ze ontmoet in Namibië en zij “wonen” momenteel op een camping. Ook hier was het weer erg gezellig!

Foto’s