CL; Neltume t/m NP Villarrica

16 maart 2024 - Villarrica, Chili

05-03-2024 t/m 16-03-2024

Het is de eerste dag na de zomervakantie als we bij de kleine grens Paso Huahum verschijnen. Het is er dan ook rustig en men heeft tijd genoeg om onze Waggel eens grondig te inspecteren. Tja net nu we de nodige kilo’s vlees en andere versproducten illegaal de grens over proberen te smokkelen. Er wordt zelfs een drugshond onder Waggel doorgestuurd. Hebben wij weer.... elk luikje, kastje, laatje en klepje moet open. Gelukkig blijkt onze verstopplek goed genoeg! Als alle formaliteiten zijn afgehandeld kunnen we doorrijden naar Puerto Pirehueico. Hier regelt Monique kaartjes voor een ferry die ons over de lengte van het Lago Pirehueico naar Puerto Fuy brengt. Dat was een prachtig begin van de volgende Chili etappe! Het meer ligt ingeklemd tussen hoge, beboste bergen en na de laatste bocht, van het langgerekte meer, komen de wit besneeuwde Mocho en Choshuenco vulkanen in zicht. Na 1,5 uur verlaten we de ferry en rijden door naar Neltume. Rond deze plaats ligt het Huilo Huilo park waar je lekker kunt wandelen. Het park is opgedeeld in diverse sectoren met ieder een eigen ingang. Bij de La Leona sector kopen we een pas voor alle sectoren met toegang voor meerdere dagen. Door het bosrijke natuurgebied lopen enkele rivieren met mooie watervallen. Elke sector heeft zijn eigen karakter. La Leona heeft een beeldenroute en een bijzonder hotel. Bij de sector Los Ciervos kom je wilde zwijnen en herten tegen. Ook is hier een interessant Mapuche museum met historische kunstvoorwerpen. Sector Salto Huilo Huilo heeft een wandeling, door het bos naar een waterval. De laatste sector die we bezoeken is Caverna Volcanica. Een wandeling via een grot naar een waterval waar je achterlangs kunt lopen. Een nat pak is hierbij gegarandeerd! In totaal lopen we ruim 25 km met 650 hoogtemeters door de verschillende sectoren.

22. Huilo Huilo NR

Dit gedeelte van Chili staat vooral bekend om zijn meren en vulkanen. De plaats Panguipulli ligt aan één van deze meren. We staan pal aan het strand met uitzicht op het meer en de Mocho vulkaan in de verte. Een mooie plek maar erg lawaaierig in de nacht door brullende motoren en auto’s langs de boulevard. Dus rijden we een rondje rond het Lago Ranco en spreken af met Jan en Anja in de plaats Puerto Nuevo. Pal naast een prima restaurant met ook weer uitzicht op een meer, kunnen we de nacht doorbrengen. Maar eerst bijpraten en aanschuiven in het restaurant. Het is direkt weer erg gezellig! Een geslaagde avond met lekker eten en in goed gezelschap! Helaas gaan onze wegen weer uit elkaar en rijden wij richting het zuiden om op de helling van de Osorno vulkaan te wandelen en te overnachten. Een indrukwekkende belevenis als we ’s nachts het ijs op de vulkaan horen kraken. Na de steile afdaling van de vulkaan komt een mooie rit langs de zuidoever van het Lago Llanguihue. In Puerto Varas was het erg druk. De terrassen zitten vol en helaas geen plek om te parkeren beschikbaar. We worstelen ons de stad weer uit en belanden uiteindelijk in het piepkleine dorpje Los Bajos. Ook hier weer uitzicht op vulkanen, de Osorno en de Calbuco dit keer. Valdivia ligt weer een stuk noordelijker en via de snelweg is het lekker opschieten. We boeken een nacht op de camping en nemen een bus naar het centrum. Er werd ons gezegd dat dit één van Chili’s mooiste steden is. Ons viel het eigenlijk wat tegen. De vismarkt met bedelende zeeleeuwen is leuk maar wat ons betreft de omweg niet waard. Villarrica daarentegen beviel ons een stuk beter. De plaats is gemoedelijker en beter onderhouden en is ook weer mooi gelegen aan een meer. Alles op loopafstand, prima bakkerijen met lekker gebak en koffie, supermarkten die alles verkopen wat je nodig hebt en als je dan in het donker naar de Villarrica vulkaan kijkt, zie je de rook oranje oplichten. Wat een spektakel!

49. Villarrica

Als afsluiting van deze lus door Chili overnachten we nog halverwege de helling van deze actieve vulkaan. We maken hier nog een wandeling over het lavaveld en door de bossen met araucania bomen. ’s Morgens kwam de parkwachter ons vertellen dat we op de meest onveilige plek van de vulkaan, overnacht hebben. Precies in het pad van de lava bij een uitbarsting. Het dreigingsniveau is afgelopen dagen aangepast omdat de vulkaan steeds onrustiger wordt. Met andere woorden: wegwezen hier! Een paar uur later dalen we de vulkaan weer af en rijden de laatste 85 km naar de grens met Argentinië. Ook weer zo’n rit door een prachtig landschap en we zien de 3.747 meter hoge Lanin vulkaan steeds dichterbij komen.

Foto’s

Jouw reactie