Bulgarije en Roemenië

29-06-2022 t/m 14-07-2022

Bij de plaats Malko Tarnovo passeren we de grens en zijn we weer in Bulgarije. De grensformaliteiten zijn vlot afgehandeld alleen het regelen van de tol is wat problematisch. De machines die tolkaarten verkopen zijn slechts geschikt voor personenauto’s en accepteren alleen cash geld. Bulgaarse Lev wel te verstaan. Maar het kan ook via internet. Alleen jammer dat we hier geen internetbereik hebben. Na een uur proberen, helaas zonder resultaat, zijn we toch maar onderweg gegaan en hebben we, in een wat meer bewoond gebied, de tol voor vandaag kunnen regelen. Hier moet je per dag de route boeken die je gaat rijden en je mag hier niet van afwijken. Daarbij zijn de wegen smal, hobbelig en slecht onderhouden. Onze eerste overnachtingsplaats ligt wat noordelijk van Burgas in de plaats Nessebar. Vlak aan zee en aan het begin van het schiereiland “Oud Nessebar” vinden we een prima plek. Op een parkeerterrein is er plek genoeg en is het relatief rustig. Van hieruit wandelen we zo het schiereiland op dat een beschermde Unesco-status heeft. Erg onder de indruk van dit, door toeristen overlopen schiereiland, zijn we niet. Er is een stukje gerestaureerde stadsmuur en wat kerken die nog origineel zijn. De rest is volgebouwd om toeristen te vermaken. Dus overal souvenirwinkels, terrassen, restaurants, bars, hotels enz. Het is net als in de rest van de stad, erg druk. Het vakantieseizoen is duidelijk begonnen. Ook wij laten ons ’s avonds verwennen op een terras van een restaurant met een hapje en een drankje. Onze geplande volgende stop zou een strandje bij Varna zijn maar ook hier is het ondoenlijk om een rustig plekje te vinden. Dus verlaten we de kust om richting Roemenië te trekken. Wij snijden een stuk af en rijden via het binnenland met een grote boog naar de plaats Ruse. Onderweg twee keer gestopt door de politie die met een grauw en een snauw beveelde om onze camper te openen en door hun te laten inspecteren. Later nog eens gestopt door tol-controleurs die ons probeerde geld afhandig te maken met een vaag verhaal en een foto van Waggel. Na drie dagen Bulgarije zijn we er klaar mee en vinden we het niet erg om dit land achter ons te laten. Over Roemenië hadden we goede verhalen gehoord dus daar keken we naar uit. We gaan via een nogal gedateerde brug de Donau over om ons te melden in Roemenië. Hier hebben we geen tol zorgen want we hebben voor een maand onbeperkt tol geboekt. 35 kilometer na de grens parkeren we Waggel naast Lars met zijn blauwe Mercedes. Lars hebben we net leren kennen toen we inkopen deden bij de Kaufland in Giurgiu. Nu delen we een mooi plekje tussen een bos en een riviertje, in een heerlijk landelijke omgeving. Al snel blijkt dat we niet de enige zijn die het hier kunnen waarderen. ’s Avonds krijgen we gezelschap van wat Roemeense caravans. Gedurende het weekend zien we diverse gezinnen komen picknicken en kamperen. Heel gezellig en gemoedelijk! Maar ook mensen uit de naastgelegen dorpen komen een kijkje nemen en rijden langs met hun paard en wagens. De grasvlaktes langs de rivier worden ook benut door herders met hun kuddes schapen en koeien.

Na het weekend begint de zoektocht naar een overnachtingsplek in Boekarest. We worden voor het eerst geconfronteerd met de overvloed aan verbodsborden voor zwaarder verkeer. Na diverse teleurstellingen en heel wat frustraties in de stad, belanden we uiteindelijk in het noorden van de stad op het parkeerterrein van de Ikea. Niet echt een idyllische omgeving maar er is ruimte en een busstation met een directe verbinding naar het centrum. In het centrum van Boekarest is de grootheidswaanzin van Nicolae Ceauṣescu goed te zien bij het paleis en de boulevard met de vele fonteinen. Dat is ook wat we ons voornamelijk herinneren. Het immense, 1100 kamers, tellende gebouw met zijn pracht en praal, is echt een statement. Maar er zijn ook leuke oude wijken met terrasjes en kleine winkeltjes. Vergeet ook de talloze kerken en kloosters niet. Onderweg naar het noorden willen we in de plaats Sinaia, het zomerpaleis van Ceauṣescu bezoeken. Helaas is dit bergdorp gesloten voor verkeer boven de 3,5 ton en kunnen we (ook door de drukte) niet in de buurt komen. Dus maar doorgereden naar Brasov. Ook deze plaats is gesloten voor zwaar verkeer maar toch vinden een plekje naast het busstation dat voor ons bereikbaar is. Met de fiets verkennen we de stad en nemen een bus naar de plaats Bran. Een dorp dat bekend staat vanwege het Dracula kasteel. Het kasteel is niet groot en ook de ruimtes zijn niet groter dan een flinke huiskamer. Het is een zeer populaire bestemming en het is dan ook in file lopen door het kasteel.

Vanuit Brasov wilden we de Transfaragasan gaan rijden. Deze prachtige weg door de bergen, met talloze haarspeldbochten en vele hoogteverschillen zou voor ons het hoogtepunt van Roemenië moeten worden. Helaas bleef onze navigatie raar doen. Daarom maar Google Street view erbij genomen en ontdekt dat er een tunnel is die maar 3,6 meter hoog is. Dat gaat niet passen. Balen maar wel fijn dat we het vooraf ontdekte want draaien kan nog lastig worden. We zagen de enorme hoeveelheid auto’s deze weg opgaan en het is vast ook hier file rijden op deze route. In Rupea bezoeken we nog een kasteelruïne voor we naar Sibiu rijden. Ook hier parkeren we aan de rand van de stad en gaan met de bus het centrum in. Stadsmuren scheiden de boven- en onderstad van elkaar. Via poorten en trappen zijn ze wel met elkaar verbonden. Ook dit centrum heeft weer een mooi plein met voorname gebouwen en natuurlijk weer diverse kerken. Veel oude binnensteden in Roemenië zijn autovrij gemaakt en dat is erg prettig en geeft ruimte voor de horeca. Ook hier dus weer veel gezelligheid met het prachtige zomerweer. Hierna besluiten we het land van de ontelbare verbodsbordjes, achter ons te laten en in een paar dagen naar Polen te rijden.  

Gereden route Bulgarije en Roemenië, 1.391 kilometer