Griekenland deel IV

08-02-2021 t/m 01-03-2021

Na een zonnig weekje op Valtaki Beach vinden we het tijd om verder te gaan. Even de voorraden weer aanvullen en dan door verder naar het zuiden. Monemvasia is een eeuwenoude vestingstad op een rotseiland aan de zuidoost kant van de Peloponnesos. Via een dijkweggetje kan je tot op dit eiland komen maar in de “stad” is het toch echt alleen voet- of hoefverkeer. Na de stadspoort slingeren de smalle wegen tussen de grotendeels gerestaureerde gebouwen door. De stad is in tweeën gesplitst. Het bovenste ommuurde deel voor de adel en de geestelijken is, vanwege corona, helaas afgesloten. Het onderste gedeelte voor het gewone volk is wel toegankelijk. Het gezellige, kleine stadje heeft talloze kerkjes. Sommige gerestaureerd en voor andere heb je wat meer fantasie nodig om je er een voorstelling van te maken. Ook is er nog veel wat opgeknapt moet gaan worden. Er zijn diverse pleintjes en  de horeca is royaal vertegenwoordigd. Overal winkeltjes, hotels en terrassen. Als alles open is zal het er best gezellig zijn.

Na Monemvasia zijn we het binnenland in gereden. Op een paar kilometer van Sparta in de bergen ligt Mystras. Een vesting op 634 meter hoogte op één van de uitlopers van het Taigetos gebergte. Een Byzantijnse spookstad gebouwd op een steile heuvel en ooit bewoond door 35.000 mensen. In de kloosters van de ommuurde stad wonen nu nog slechts een aantal nonnen. Jammer genoeg is ook dit complex gesloten en kunnen we de goed bewaarde kerken, kloosters en kastelen slechts van achter de vestingmuur bewonderen. Het werd dus een kort bezoek. Onze volgende stop is Nafplio. Een mooie stad met twee boven de stad uittorende kastelen. Deze voormalige hoofdstad heeft een mooi gerestaureerd centrum en een boulevard aan de haven. Uitkijkend over zee kun je het eilandje Bourtzi met daarop zijn gelijknamige burcht, niet missen. We vinden het jammer dat we slechts 24 uur toestemming hebben om hier te parkeren. We hadden hier graag nog wat meer tijd doorgebracht. Bij Epidaurus aangekomen slaat het weer om. Harde wind, regen en nacht temperaturen onder nul houden ons veel binnen. Toch lopen we nog even tussen de sinaasappelboomgaarden door naar een klein amfitheater. Het is gerenoveerd en wordt nu zo af en toe gebruikt voor concerten. Na een paar dagen het slechte weer uitgezeten te hebben, vertrekken we naar Metamorfosi beach. Hier werkt het weer wel mee en maken we wat wandelingen naar en rond het Psifta wetland gebied. We zien er flamingo’s en andere soorten watervogels. Na een lekker strand weekje gaan we terug naar Nafplio. We geven onze 20kg was af bij de wasserette en bekijken de stad nog een keer. De volgende ochtend ligt de was alweer keurig gewassen en fris ruikend op ons te wachten. Hier vandaan gaan we verder naar het noorden. We hebben besloten de Peloponnesos achter ons te laten. De laatste dagen lijkt de politie niet meer de andere kant op te kijken als er toeristen in de buurt zijn en we hebben regelmatig met ze te doen gehad. Met de bonnenboekjes al in de hand werden we aangesproken. De stemming lijkt omgeslagen omdat momenteel in dit deel veel campers rondrijden en het ook hier met de besmettingen de verkeerde kant op gaat.Voor we het kanaal oversteken bezoeken we de ruïnes van Oud Korinth. Ook hier is alles gesloten maar zonder tussen de opgravingen door te lopen is er toch genoeg van buitenaf te zien.

Het kanaal van Korinth ligt enkele kilometers verderop en maakt van de Peloponnesos eigenlijk een eiland. Het kanaal is 6km lang, 23 meter breed en 8 meter diep. Op het moment van ons bezoek is het kanaal onbruikbaar voor de scheepvaart omdat een deel van de wand naar beneden is gekomen en het kanaal blokkeert. Hopelijk is dit 140 jaar oude kanaal over een paar weken weer open. We sluiten februari af op een mooie kaap met uitzicht op Korinthe. Voor ons een vuurtoren, achter ons een kerkje op een bergtop en naast ons wat resten van het historische haventje Heraion. Een fijne plek voor wat wandelingen en fietstochtjes.