AR; Puerto Madryn t/m Jaramillo

29-11-2023 t/m 08-12-2023

Vanaf het schiereiland Valdez volgen we een prima gravelweg langs de kust richting Puerto Madryn. Alleen best jammer dat er geen waarschuwing stond dat de laatste 3 kilometer afgesloten zijn vanwege werkzaamheden..... dus omdraaien en 50 km extra moeten rijden. Bij Puerto Madryn nemen we de asfaltweg naar het zuiden. Dat vlot lekker maar is niet erg interessant. Bij de plaats Trelew tanken we voor bijna 100.000 Pesos en dat rekenen we cash af. Het merendeel waren briefjes van 100 Pesos waardoor we er bijna een kilo aan papiergeld achterlaten! Alles werd met de hand nageteld....wat een klus! Vanaf Trelew verlaten we de asfaltweg en rijden verder via RP1. Een prima gravelweg waar je ook lekker op kunt schieten. Na 65 km slaan we af richting de kust en parkeren voor de nacht op een kiezelstrand bij een kolonie zeeolifanten in de baai van Isla Escondida. Het was warm vandaag maar ’s avonds ontstaan er wolken en kleurt de lucht fel oranje. Als er dan ook nog een regenboog verschijnt, wordt het nog specialer. 65 km verderop ligt Punto Tombo waar de grootste pinguïnkolonie van Argentinië huist. Daar willen we vroeg zijn en we zijn daarom op tijd vertrokken. Bij aankomst echter lijkt alles uitgestorven. Alle gebouwen dicht en niemand bij de kaartverkoop. We zijn toch maar even doorgereden richting het gebouw van de parkopzichter. Daar bleek dat ook zij last hebben van personeelsgebrek waardoor er niemand was. We mochten gelukkig van de parkopzichter, wel doorlopen naar de pinguïnkolonie. Er zijn hier 125.000 pinguïn paren die we maar niet nageteld hebben! Overal pinguïns, waar je ook maar kijkt! We zijn vrijwel alleen. De tourgroepen arriveren pas als wij weer vertrekken. We blijven de kust naar het zuiden volgen en brengen ook een bezoek aan het park Cabo dos Bahias. Ook hier kun je een wandeling maken naar de pinguïnkolonie. Er is een verhoogd pad aangelegd zodat de pinguïns niet verstoord worden. Je loopt werkelijk centimeters boven de nesten, terwijl de dieren je door de looproosters in de gaten houden. De pinguïns zien er zo vertederend uit dat je ernaar blijft kijken! Veel hebben al kuikens en anderen zitten op eieren. Het is een komen en gaan van pinguïns die volgevreten terugkomen, of hongerig onderweg gaan naar de zee. Dit park is minder toeristisch maar zeker niet minder mooi! Hier lopen ook guanaco’s, nandu’s en mara’s rond.

We volgen daarna route 1 weer om de nacht door te brengen bij Bahia Bustamante. Dit is een dorp waar in het verleden zeewier werd geoogst. Het is nu omgetoverd tot een lodge en onderdeel van een 50.000 hectare grote Estancia met schapen. De arbeiderswoningen worden omgebouwd tot gastenwoningen en er worden diverse tours aangeboden. ’s Avonds laten we ons in het restaurant verwennen met een 3-gangen maaltijd met als hoofdgerecht een guanaco schnitzel. ’s Morgens krijgen we een rondleiding door het dorp van 2 enthousiaste gidsen. Zij vertellen ons over het ontstaan en de geschiedenis van deze plek. Erg interessant! Als we daarna weer verder gaan, belanden we op het asfalt van de toch wel wat saaie Ruta 3. Ter afwisseling houden we pauze bij een zeeleeuwenkolonie ten zuiden van Rada Tilly. Maar dan is het voornamelijk kilometers maken tot we Puerto Deseado bereiken. Dit is een kleine plaats aan de monding van de Rio Deseado. We staan hier op een gemeente camping. We laten de was doen terwijl wij wachten op minder winderig weer. We ontmoeten hier Jan en Anja uit Duitsland die onderweg zijn met hun indrukwekkende MAN camper. Leuke mensen waar we het goed mee kunnen vinden. Als na een paar dagen de wind wat gaat liggen, vertrekken we gezamenlijk naar het kantoor van Darwin Expeditions waar we een toer naar het 50 km verderop gelegen, Isla Pinguïno, hebben geboekt. Roxana is onze, erg enthousiaste en ervaren, gids op deze toer. Met een snelle open boot varen we in iets meer dan een uur richting het eiland. Onlangs de zon en weinig wind, is het best wel fris. Iedereen heeft zich dik aangekleed maar het is goed te doen. De kou is direct verdwenen als de zeeleeuwen, met honderden tegelijk, ons komen begroeten. Ze springen en duikelen vlak langs de boot. Ook zien we nog dolfijnen. Een heerlijk begin! Op het strand van Isla Pinguïno ligt ook een groep grote zeeleeuwen te zonnen. Het blijven toch imposante dieren! Midden op het eiland staat een vervallen vuurtoren en deze lijkt de 2 soorten pinguïns die hier leven, uit elkaar te houden. Op het vlakkere stuk huizen de magelhaen pinguïns en op het rotsachtige stuk een kolonie “rockhopper” pinguïns. Deze wat kleinere soort heeft gele wenkbrauwen en een rode snavel. Ze zien er brutaal uit. We blijven 3 uur op het eiland en we maken veel foto’s en video. Een heerlijke dag met prachtig zonnig en rustig weer!

Het park dat we de volgende dag bezoeken ligt niet aan de kust, maar juist een stuk landinwaarts. Het park Bosque Petrificado Jaramillo ligt ruim 50 km rijden vanaf de asfaltweg. De nogal hobbelige grondweg drukt het tempo flink. Er is slecht weer voorspelt maar gelukkig duurt dat nog even. Er is tijd genoeg om een wandeling te maken over de kale hellingen van het park waar de versteende bomen liggen. Ze zijn indrukwekkend van lengte en diameter. Er zijn er van 2 meter doorsnede en 40 meter lang. Ondanks dat ze versteend zijn, zien ze eruit als echt hout, met jaarringen en al! We kunnen helaas niet lang blijven want we mogen niet overnachten in het park. 20 km verderop, net buiten het park, overnachten we in de berm van de weg. Die nacht is het flink gaan regenen en is de grondweg deels spiegelglad geworden. Een inspannende glibber- en glijpartij dus terug naar de Ruta 3....