BR; Corumba t/m Recreio

23-06-2023 t/m 13-07-2023

De sfeer bij de grens is direct al anders..... De afstandelijke en wat stugge Bolivianen zijn een groot verschil met de vrolijke, hartelijke Brazilianen. Jammer alleen dat er hier geen Spaans maar Portugees gesproken wordt, wat het communiceren erg lastig maakt. De plaats Corumba, net over de grens, ligt in het uitgestrekte Pantanal moerasgebied. Wij kamperen hier een paar dagen bij Pousada do Cachimbo. Vanuit het terrein kijk je uit over de Paraguay rivier met daarachter eindeloze moerassen. ’s Avonds vliegen de groene papagaaien en rode ara’s over. Helaas moeten we al vrij vroeg de beschutting van Waggel opzoeken door de grote zwermen muggen die met de schemering tevoorschijn komen. Het centrum is maar 2 kilometer verderop en er is net een festival gaande ter ere van Johannes de Doper (São Jão). In het water van de haven staan poppen die een doopscene uitbeelden en in het park ernaast staat een groot podium. Natuurlijk ontbreken de vele eet- en drinkstalletjes niet. Het is erg gezellig en de terrasjes zitten vol. ’s Avonds dragen groepen hun versierde versie van Johannes de Doper naar het water en spetteren hem en elkaar nat. Dat alles natuurlijk met veel enthousiasme en muziek. Heel apart om mee te mogen maken! Zo hebben we een leuk begin van deze etappe in Brazilië! Voor we doorrijden staan we nog 2 dagen op een truckparking net buiten Corumba. Ook hier staan we prachtig. In het groen om ons heen zien we regelmatig toekans, parkieten, papagaaien en ook komen de ara’s weer over. Dat verveelt nooit! Het is ook een prima plek om de banden kruislings te wisselen, wat nog wel even een best vermoeiend klusje was.

De Pantanal is een bijzonder en mooi natuurgebied en daar willen we toch iets meer van zien. En dus gaan we onderweg naar de Jungle Lodge. We rijden via de Estrada Pantanal, een kleiweg die gelukkig droog is, maar veel aandacht vraagt. We passeren tientallen houten bruggetjes en steken de Paraguay rivier met een pontje over. De 113 kilometer houdt ons de hele dag bezig. Onderweg zien we kaaimannen, veel verschillende soorten vogels en een gordeldier. Best jammer dat de toestand van de weg zoveel aandacht vraagt want het gebied is prachtig. Bij de lodge kamperen we op de parkeerplaats. Het ligt aan de oever van de Miranda rivier en ze organiseren hier diverse activiteiten. Vanaf de veranda voor het restaurant heb je een mooi uitzicht over de rivier en de voederplaatsen waar onder andere de blauwe ara’s op af komen. Langs de oever scharrelt ook een capibara, liggen er diverse kaaimannen en komt een ooievaar (jabiru) een visje scoren. We hebben twee keer een bootsafari gedaan en zagen naast de grote verscheidenheid aan vogels, ook brulapen en reuzen otters. Helaas laat de door ons begeerde jaguar zich niet zien.

Onderweg richting Bonito laten we al vrij snel de moeraslanden achter ons en zien we voornamelijk veeteelt gebieden. Best jammer! Op de camping waar we verblijven komen dagelijks rode ara’s en die zijn niet schuw. Volgens de campingeigenaar zitten er in de omgeving zo’n 12 koppeltjes. Je kunt er heel dichtbij komen en als we foto’s aan het maken zijn poseren er een stuk of 10 ara’s met tientallen luidruchtige parkieten.

Na Bonito gaan we dwars Brazilië door, richting de kust. Dat zijn heel veel kilometers over niet al te goede wegen. Het kost ons alleen al drie dagen om de Paraná rivier te bereiken. Tot hier rijden we over smalle, slecht onderhouden wegen. De eerste 800 van de 1900 kilometer zitten er dan al op. Vanaf hier zijn er wel dubbelbaans tolwegen. Dat rijdt wel wat beter maar na 250 kilometer op een dag, vinden we het wel genoeg. We overnachten meestal bij rumoerige tankstations en de plaats Holambra is dan ook een mooie onderbreking. We arriveren er zaterdag 8 juli precies de dag dat de molen zijn 15de verjaardag viert. Er zijn festiviteiten in en rond de molen en in het centrum. Een echte Hollandse bovenkruier gemaakt door een echte Hollandse molenbouwer verwacht je niet midden in Brazilië! Tijdens dit bezoek ontmoeten we Wim. Hij is één van de vrijwilligers en een aantal jaren geleden hiernaartoe geëmigreerd. Holambra is een door Nederlanders gesticht immigrantendorp en dat zie je aan alles. Het is niet alleen een toeristische trekpleister maar ook het centrum van de bloementeelt in Brazilië. Overal in de omgeving staan kassen en er is zelfs, naar Nederlands voorbeeld gebouwd, een veilingcomplex voor bloemen. Wim heeft ons overal mee naar toe genomen en we zijn hem heel dankbaar en het was erg gezellig!

Na nog eens 550 kilometer bereiken we dan eindelijk de Atlantische oceaan bij de plaats Recreio, ten zuiden van Rio de Janeiro. Maar hierover volgende keer meer.......